Holiday - Rozdział 1

*W domu Lucy*

-Cześć!-powiedziała wesoło Selena

-Hej!-dziewczyny przytuliły się 

-Co taka smutna jesteś?

-Sel już koniec wakacji

-W nowej szkole będzie fajnie, zobaczysz- Selena zawsze była optymistką, nigdy się przy niej nie nudziłam. Zawsze ona wpakowuje nas w kłopoty, np. ostatnio zmieniali u nas kafelki na dnie basenu, a Sel chciała się wykąpać. No i na co wpadła? 

     *Wspomnienie*

-Sel nie!-odpowiedziałam stanowczo 

-Dlaczego nie? Chodź, będzie fajnie- zrobiła oczy pieska, a ja nie mogłam się oprzeć jej słodziutkiej minie

-No dobra. Pamiętaj, że to ostatni raz kiedy włamujemy się do państwa Hastings. Tym razem tylko dlatego, że ktoś tutaj chce skoczyć na bombę do wody.

-Dziękuje kochana- przytuliła mnie i poszłyśmy

*Lucy*

-...Skończyło się tym, że pan Henry jak zwykle nam pogroził "Ostatni raz, ostatni!  Następnym razem zadzwonię do waszych rodziców" ... Sel była taka... nie umiem jej określić... z jednej strony była taka spokojna i opanowana, a z drugiej szalona i wyluzowana. Zawsze mogłam jej wszystko powiedzieć. Ona wprost uwielbiała zwierzęta, dlatego też w każde wakacje pracuje w schronisku. Mówi, że ta praca daje jej tyle energii.

-On jest taaaaaki słodki- powiedziała uroczo Sel

-Co? Kto?-zapytałam 

-Spójrz przez okno 

- No tak, Damon Tacker- zaczęłam  drwić z przyjaciółki 

-To nie śmieszne-oburzyła się

-Przestań, przecież wiesz, że on zmienia dziewczyny jak rękawiczki

-Wiem, wiem - mówisz mi to po raz setny-dziewczyna uśmiechnęła się

-Dlaczego z nim nie pogadasz? Kochasz się w nim już od roku - zaczęłam żałować swoich drwin 

-Koniec tematu-przerwała Selena- poza tym patrz on się na nas gapi

-Pomachaj mu-powiedziałam, po czym on zrobił to pierwszy. Odmachałyśmy mu.   Selena zaczerwieniła się ale wiedziałam, że nie chciała żebym tego widziała.

-Idziemy gdzieś?- szybko zmieniłam temat

-Jasne... tylko gdzie? 

-Może do kina?-zaproponowałam 

-Wiesz co dziś grają? 

-Zobaczymy po drodze. 

-OK :D- odpowiedziała, po czym uśmiechnęła się promiennym uśmiechem . Gdy wychodziłyśmy zauważyłam, że zapomniałam torebki.

-Idź sama, a ja cię dogonię -powiedziałam

Szybko pobiegłam po torebkę, jednak w pośpiechu jej nie zapięłam. Biegłam najszybciej jak mogłam. Niestety, nie zauważyłam chłopaka, który szedł w moją stronę, więc na niego wpadłam i wysypałam zawartość torebki.

-Przepraszam, nie zauważyłam cię-powiedziałam nieśmiało

-Nie, to ja przepraszam. Mogłem się odsunąć- zaczęliśmy się śmiać. W tym momencie zobaczyłam jego piękne, zielone oczy. Mogłabym przysiąc, że coś w nich było. Przyjrzałam się im dokładniej i zobaczyłam czerwone przebłyski. Chłopak najwyraźniej to zauważył i się ode mnie odsuną.
-Pomogę ci- powiedział
-Zaczęliśmy zbierać rzeczy z chodnika do torebki i w tym samym momencie dotchnęliśmy swoich dłoni. To było... nie do opisania. Czułam jakby czas się zatrzymał.
-Przepraszam- odpowiedział zawstydzony
-Nic się nie stało- lekko się uśmiechnęłam
-Jestem Stefan, a ty?
- Lucy. Lucy Hale-odpowiedziałam grzecznie- A ty jak masz na nazwisko?
-Salvatore
- Zamyśliłam się- chyba jesteś nowy, bo nie słyszałam takiego nazwiska w tej okolicy, prawda?-zapytałam
- Przedtem mieszkałam w Las Vegas 1...lat- i w tym momencie chłopak umilkł
-Dzięki za pomoc i mam nadzieję, do zobaczenia-uśmiechnęłam się i odeszłam.
-Kto to był?-zapytała Selena z ciekawością, czekając na seans
-Kto?
-Ten chłopak, na którego wpadłaś i wysypałaś zawartość swojej torebki.
-To Stefan-szczerze się uśmiechnęłam
-Co oznacza ten uśmiech?-zapytała z dociekliwością
-Nic... chłopak był po prostu miły-odpowiedziałam
- .... miły i mega przystojny
- Tak, to też
-Proszę o pokazanie biletów -powiedziała zniecierpliwiona pani
-Tak, już , proszę - odpowiedziałam grzecznie, po czym podałam bilet. Film był nawet ciekawy ale nie zawracałam sobie nim głowy. Myślałam cały czas o Stefanie, o jego oczach i naszym wspólnym dotyku. "Ciekawe, czy kiedykolwiek go jeszcze spotkam"-myślałam

  



~~~
To już koniec 1 rozdziału. Proszę, żebyście napisali w komentarzu czy rozdziały mają być długie, czy krótkie. Myślałam, że będzie trudno pisać, jednak się myliłam. Proszę o komentarze i obserwowanie :*